Kia Ora! Reisverslag 27 april tot 3 mei

Als echte Nieuw Zeelandse toerist heb ik in Rotuora een Maori village bezocht en een heuse Hanghi (traditionele Maori maaltijd) gehad. We kregen uitleg over hun cultuur en een leuke muziekshow.

De volgende dag mochten we genieten van hetgene waar Rotuora bekend om staat: de naar rotte ei stinkende mudpools, hotpools en geysers. En waar kun je beter een eitje koken dan in een hotwater pool zonder enige energie te verspillen? Ja nergens, dus genoten we van ons heerlijk gekookte eitje om de rotte eieren stank enigszins te compenseren denk ik.

Dinsdag vertrokken we naar het grootste meer van Nieuw Zeeland, Taupo. Gek genoeg heb ik helemaal niet echt van het meer kunnen genieten, dus op de terugweg blijf ik daar even wat langer hangen. Leuk feitje is wel dat het meer ontstaan is door een vulkaanuitbarsting. Vanuit de bus heb ik kunnen zien dat het heel mooi en heel groot is. Maar wij hadden woendag iets veel beters te doen. De Tongariro Alpine Cross in het Tongariro Nationaal Park. Een superervaring en een hele grote uitdaging. Een hiketocht van 8 uur en alsof dat nog niet uitdagend genoeg is, mochten wij die hiketocht met de eerst gevallen sneeuw uitproberen. Gelukkig was het de laatste dag van de zomer en dat betekende dat we zonder gids mochten lopen en daarmee even $100 bespaarden:)

Het begin van de tocht begon erg relaxt, zoals een begin hoort te zijn. Maar al snel begon het zware deel. Er volgde nog een laatste check of onze uitrusting wel goed genoeg was. Water check, voedsel check, zonnebrand check, warme kleding check en goede schoenen check. De loopervaring was een semicheck, maar doorzettingsvermogen, een leuke groep mensen en een redelijke conditie leek me toch wel voldoende. Achteraf vraag ik me af hoe ik deze zware tocht uit heb kunnen lopen, maar het super, geweldige, onbeschrijflijk mooie uitzicht verklaart alles. Dat was alle spierpijn meer dan waard!

Door de sneeuw was de tocht extra zwaar maar ook een stukje spannender. Ik ben niet alleen lopend maar ook glijdend naar beneden gekomen op de extra stijle stukken. Supertrots was ik toen ik deze tocht uit had gelopen samen met de hele groep bikkels. Zie foto's om een impressie te krijgen van de geweldigheid van dit park.

De volgende dag gingen we naar Rivervalley. Natuurlijk moest ik voor vertrek van de bus nog even naar de toilet. Na dit gemeld te hebben aan de buschauffeur, presteerde de buschauffeur het toch om mij te vergeten. Maar wel al mijn tassen mee te nemen. HELPP! Gelukkig zorgden mijn reismaatjes en de hulpvaardige mensen van het hostel ervoor dat de bus terug kwam voor mij. In rivervalley was het back to nature. Zonder enig telefoonsignaal en WIFI hebben we ons vermaakt met geweldige spelletjes: hints, hide & seek en nog een of ander blokkenspel. We presteerden het om 11 mensen in een kast te proppen. Heel rustgevend zonder telefoons, maar back to the real world is toch wel heel fijn. Van Wellington heb ik weinig gezien, alleen 2 clubs met onze kiwibusmensen. Gelukkig kom ik weer terug in Wellington en dan zeker wat langer. Vorige week zaterdagochtend 3 mei zijn we met de boot naar het zuidereiland vertrokken. Daarover later meer (hopelijk morgen) Loop een beetje achter met mijn blogs dus ben even een inhaalslag aan het maken!! Tot later:) xxx