Heading up to the north!

Ik weet het, ik ben inmiddels alweer thuis. Maar ik kan het jullie natuurlijk niet aandoen om mijn blog niet af te maken. Ik heb mijn belevenissen dan ook goed bijgehouden.

Zondag 18 mei vertrokken we met de kiwibus naar Lake Tekapo. Felicia & Sarah bleven nog wat langer in Queenstown en die zou ik later wel weer meeten. Een klein groepje van onze grote groep kiwibussers was nog overgebleven. We bereikten Lake Tekapo mooi op tijd en we hadden de hele middag en avond om van het mooie uitzicht te genieten, een wandeling te maken bij het meer en vooral uitrusten en relaxen.

Tekapo is het één na grootste meer van Nieuw Zeeland en het water is helderblauw omdat het afkomstig is van de gletsjer. 's Avonds gingen we naar buiten om de sterrenhemel te bewonderen (omdat er nauwelijks lichten zijn is dit een heel goede plek om dat te doen). Na 5 minuten vonden het wel genoeg. Ja ik weet het, echte sterrenkundigen. Maar hé, ik zag wel voor het eerst een vallende ster en heb natuurlijk gelijk een wens gedaan. Ik geloof dat ik nu wel heel veel geluk moet krijgen, er viel een druppel in Waitomo Caves op me. Maori mensen zeggen dat dat geluk brengt. Ik stond een boom te knuffelen voor geluk en ik zag een vallende ster:) Prachtig land dat Nieuw Zeeland, gunt me veel geluk!

Toen was Christchurch aan de beurt. De stad moest vroeger heel mooi zijn geweest, maar na de aardbeving is het mooiste toch wel van de stad af. Overal zijn constructiewerkzaamheden, er is veel geruïneerd en ik kreeg een behoorlijk verdrietig gevoel bij het zien van die stad. We hebben het monument met de 185 lege stoelen van de overleden mensen gezien. Het is een mooi gebaar want ieder mens is uniek en met de verschillende stoelen wordt dit toch wel heel duidelijk. Er waren zelfs nog gebouwen met de ravage van net na de aardbeving achtergelaten. Het bier wat we in zo'n winkel zagen was bijvoorbeeld van het jaar 2011.
Het winkelcentrum was gebouwd van containers. Toch doen de mensen er van alles aan om deze stad weer op de rails te krijgen.

De volgende dag gingen we verder naar Kaikoura, een superschattig plaatsje waar we op de weg naar het hostel zeehonden zagen. Aangekomen in het hostel maakte ik me snel klaar voor het Whalewhatchen! En dat was echt super! Ik zag voor het eerst in mijn leven een walvis (Spermwhale), zelfs twee keer en heb een heel goede shot van de staart van de walvis. Ook de boottocht was erg leuk, de boot was ook behoorlijk snel wat het dan ook weer extra leuk maakt. We zagen nog een paar albatrossen en zeehonden. 's Avonds kochten we sushi en gingen we vroeg op bed.

21 mei vertrokken we naar de boot in Picton. Op weg daarheen hadden we nog een stop bij een plaats met wel honderden babyzeehonden. Echt heeel schattig. Rond een uur of 13:00 was het tijd geworden om afscheid te nemen van Katharina waar ik 3 dagen mee had opgetrokken, maar het voelde alsof ik haar al veel langer kende. Wij stapten die dag op de boot en zij ging alleen het zuidereiland rondtrekken. We hadden echt ongelooflijk veel geluk met de boottocht, het was ontzettend lekker weer en ik heb het overgrote deel op het zondek gelegen en gezeten. In mijn volgende blog meer over mijn ervaringen op het noordereiland!